Katherine Jackson heeft bij Oprah Winfrey op de bank voor het eerst openhartig gesproken over de obsessie van haar zoon voor zijn uiterlijk. "Hij wendde zich tot plastische chirurgie omdat hij niet wilde dat hij er door zijn huidziektes (Jackson leed aan lupus en vitiligo, nvdr.) als 'een gevlekte koe' zou uitzien. Ik weet niet wat hij uithaalde om dat te vermijden, maar hij deed het wel".

Jackson liet herhaalde keren zijn neus verbouwen en ook zijn huid kreeg verscheidene behandelingen, maar zelf hield hij vol slechts twee keer onder het mes te zijn geweest. Wat zijn moeder nu tegenspreekt.

"Hij liet meer dan twee ingrepen doen, maar hij schaamde zich daar over. Ik hoor dat mensen verslaafd kunnen raken aan plastische chirurgie, en ik weet nu dat Michael verslaafd was. Ik heb hem vaak gezegd dat het moest ophouden".

Katherine kreeg op de bank ook het gezelschap van Michaels vader Joe, van wie ze gescheiden leeft. Ze dwong Joe toe te geven dat hij Michael en zijn negen broers en zussen sloeg toen ze nog kind waren.

"Je kan het maar beter toegeven, dat zwarten in die tijd hun kinderen met een strenge hand opvoedden. Hij gebruikte daarbij een riem", onthulde Katherine.

Waarop Joe zich probeerde te verdedigen: "Ik heb er geen spijt van. Dankzij mijn slagen zijn ze niet op het slechte pad beland of, erger, in de gevangenis".

Katherine had het ook over de strijd die Michael leverde met zijn misbruik van medicijnen. "Ik heb met Michael één keer over drugs gepraat, toen ik ervan had gehoord. Hij ontkende het. Ik zei hem dat ik niet op een dag wilde horen dat hij aan een overdosis was overleden, want dat dat mijn hart zou breken. 'Mijn eigen moeder gelooft me niet', zei hij steevast. Ik wilde hem wel geloven, maar ik geloofde hem niet".

Over zijn overlijden: "Het was de ergste dag van mijn leven, mijn hart stortte in. Ik kan dokter Murray (Jacksons lijfarts, die hem de dodelijke dosis van het verdovingsmiddel Propofol zou hebben toegediend, nvdr.) niet van moord beschuldigen. Ik weet niet of het per ongeluk was of met kwade bedoelingen dat hij hem dat middel gaf. Ik wil daar niet op ingaan, maar ik heb mijn bedenkingen. Ik denk niet dat ik ooit genezen zal zijn van mijn verdriet. Het doet pijn".