Voor ons, Belgen, heeft het Zwitserse plaatsje Küssnacht een bijzondere betekenis omdat koningin Astrid (de moeder van Albert II) er in 1935 verongelukte. Voor de miljoenen fans van Tina Turner is het de plek waar hun idool zich tien jaar geleden terugtrok na de allerlaatste optredens van haar afscheidstournee. Aan het meer van Luzern, in een kasteelvilla die ze 'Château Algonquin' heeft genoemd om te verwijzen naar de indiaanse afkomst van haar moeder.

Hoewel Tina Turner sinds 2013 enkel de Zwitserse nationaliteit bezit, is ze een Amerikaanse in hart en ziel. Als kind heeft ze nog katoen geplukt op de eindeloze velden van de staat Tennessee. Maar ze is dol op Europa. Na haar scheiding van de gewelddadige Ike Turner durfde niemand in de VS haar een echte kans te geven als soloartieste. Pas toen ze bij ons de ene hit na de andere scoorde, herontdekte het Amerikaanse publiek haar.

Sindsdien neemt Europa een aparte plaats in Tina's hart in, zeker nadat ze tijdens de 'Private Dancer'-tournee muziekproducer Erwin Bach (63) leerde kennen in Keulen. Tina was 46 jaar op dat moment en een gescheiden moeder van twee volwassen zonen van 27 en 25. Erwin moest nog 30 worden. Maar zij was op slag verliefd en fluisterde dat ook in zijn oor.

Tina en Erwin wonen al 33 jaar samen maar zijn nog maar zes jaar getrouwd. Door de slechte herinneringen aan haar eerste huwelijk - voor hun eerste huwelijksnacht nam Ike haar mee naar een bordeel - hield Tina 27 jaar lang de boot af. Tot Erwin tijdens een vaarvakantie rond de Griekse eilanden neerknielde op het dek en nog eens vroeg of ze met hem wilde trouwen. 'Ik was 73 en ik zei ja', lachte ze nadien met zichzelf.

De bruiloft vond plaats op het domein van haar eigen Château Algonquin, in het bijzijn van goede vrienden Oprah Winfrey, David Bowie en Giorgio Armani. Deze keer bracht de huwelijksreis haar niet naar een rosse buurt, maar zoveel beter verliepen de wittebroodsweken toch ook niet. Tijdens de fotosessie voelde Tina zich al zwakjes en drie dagen later kreeg ze opeens moeite met praten. Erwin bracht haar onmiddellijk naar een ziekenhuis, waar bleek dat Tina een beroerte had gekregen. Haar rechter lichaamshelft was volledig verlamd. Dancing Queen Tina kon niet meer zonder hulp haar bed uit. Ze had een rolstoel nodig om zich te verplaatsen en gezien haar leeftijd dachten de artsen dat ze nooit meer zonder krukken zou kunnen lopen.

Na alle tegenslagen die Tina al had overwonnen in haar leven, was die verlamming niet meer dan een zoveelste uitdaging. Met de hulp van een legertje therapeuten leerde ze opnieuw praten, stappen en haar rechterarm en -hand gebruiken.

Maar toen ze eindelijk weer op de been was, sloeg het noodlot opnieuw toe, in de vorm van darmkanker. Gelukkig waren de dokters er op tijd bij, het aangetaste stuk darm werd verwijderd en dat was dat. De kankerdiagnose was voor Tina wel een reden om euthanasiedocumenten in te vullen. Enkele Amerikaanse vrienden waren in shock toen ze dat hoorden - euthanasie wordt in de VS soms een vorm van zelfmoord genoemd.

Ondertussen was Tina onbewust wel zichzelf langzaam aan het vermoorden. Al sinds haar beroerte wist ze dat haar nieren niet naar behoren functioneerden. Ze kreeg er ook medicatie voor. 'Wel 20 pillen per dag', overdreef ze en ze stapte naar een homeopaat die beweerde dat haar klachten veroorzaakt werden door vergiftigd leidingwater in haar huis. Tina liet alle oude buizen in Château Algonquin vervangen door leidingen die haar homeopaat had goedgekeurd, maar beter werd ze daar niet door.

Integendeel. Opnieuw raakte de zangeres haar bed bijna niet uit. Op den duur had ze nog amper de kracht om te eten. Uiteindelijk kon Erwin Tina overtuigen om zich door een échte arts te laten onderzoeken. Bleek dat ze haar nieren haast helemaal stukgemaakt had door geen medicijnen te willen slikken. Dialyse bracht redding, maar als Tina nog veertien dagen langer had gewacht, had niks haar nog kunnen redden.

Erwin was enorm geschrokken van dat bijna-doodvonnis. Hij besloot Tina één van zijn nieren te geven, zodat ze niet meer om de andere dag naar het ziekenhuis moest voor de dialyse.Amper hersteld van die operatie, kreeg de zangeres alweer slecht nieuws. Haar oudste zoon Craig had op zijn 59ste een eind aan zijn leven gemaakt. Craig was de vrucht van de relatie die Tina op haar 18de had met saxofonist Raymond Hill. Ike Turner adopteerde de jongen na hun huwelijk, maar het partnergeweld dat Craig tijdens zijn jeugdjaren hoorde en zag, bleef hem zijn hele leven achtervolgen. Een jeugdtrauma dat zijn zelfgekozen dood hoogstwaarschijnlijk mee verklaart.

Met Ronnie Turner (nu 59), het enige kind dat Tina kreeg met Ike, gaat het ook al niet goed. De man sukkelt al zijn hele leven van de ene drugsverslaving in de andere, wat uiteindelijk geleid heeft tot symptomen van vroegdementie.

Ronnie trouwde 12 jaar geleden met de Franse zangeres Afida Turner (42). Op dat moment leek de relatie tussen moeder en zoon oké, maar later beschuldigde Afida haar schoonmoeder van grove nalatigheid. Ze zou niet omkijken naar haar jongste zoon én Afida geen geld geven om Ronnie te laten verzorgen.

Het heeft er alle schijn van dat Tina haar zoon Ronnie uit haar leven heeft weggeknipt. Ze praat ook nooit over hem. "Mijn moeder is dood, mijn zus is dood, mijn zoon Craig is dood", zei ze nadat ze de as van die laatste had uitgestrooid. "Ik heb geen familie meer. Erwin is alles wat ik heb."

Niet veel later kwam Tina ten val en brak ze haar heup op twee plaatsen. Weer zat ze enkele weken in een rolstoel. En weer moest ze opnieuw leren lopen. In haar Zwitsersekasteelvilla aan het meer van Luzern wachten Tina en haar man Erwin nu in alle comfort op wat komen gaat. Opnieuw een ongeluk? Of heeft Tina in gedachten al een moment voor haar euthanasie bepaald? "Ik wil niet langzaam uit het leven sluipen", is in elk geval haar motto. "Ik wil zelf beslissen wanneer ik vertrek."